Enthousiaste ouder over ouderavond

Een ouder poste het volgende bericht nav de ouderavond havo 5 op het Beatrix:

 

Van ouderavond tot Aha-Erlebnis…😃👌🏼

 

Kennen jullie ze, die veelal oersaaie ouderavonden aan het begin van elk schooljaar? Die monologen van docenten die ook maar gewoon hun plicht moeten doen en ieder jaar hetzelfde riedeltje opdreunen, terwijl ze misschien net zoals jullie liever thuis op de bank naar het acht uur journaal zouden zitten te kijken? Die momenten waarop klassikaal de wenkbrauwen worden gefronst zodra blijkt dat jij als ouder van Pietje of Marietje je plicht verzaakt als je die avond toevallig een andere keuze hebt gemaakt en er niet bij bent?

 

Hoe meer kids je hebt, hoe meer kruizen je in je agenda moet zetten voor dergelijke avonden. Geen haar op je hoofd die eraan denkt om niet te gaan. Want bij alle docenten wil je tenslotte toch de indruk achterlaten altijd een betrokken en geïnteresseerde ouder te zijn. Op zijn minst aan het begin van ieder schooljaar. Arjan en ik gingen en gaan altijd braaf naar deze avonden, ondanks dat we de verhaaltjes ondertussen wel konden en kunnen dromen.

 

Zo ook gisteravond, 19.30 uur in het Beatrix College, waar dochterlief Juweel onlangs haar examenjaar HAVO 5 is gestart. Daar waar veel ouders (gelukkig) als stel in de banken schoven, zat ik met nog twee andere moeders als ‘eenling’ op de voorste rij. Mijn linker buuf was nog niet zo lang geleden gescheiden, wist ik me nog te herinneren en van mijn rechter buuf wist ik niets. “Ik geef u als eenlingen alvast een exemplaar”, sprak de docent tot ons, terwijl hij de stand van zaken rondom de cijfers van onze kinderen begon uit te delen. Ik had geen idee waarom hij kennelijk de behoefte had om onze burgerlijke status nu zo expliciet te benadrukken. Het gaf me weer even haarfijn aan dat ik hier zat ‘zonder’, terwijl ik er natuurlijk dolgraag had willen zitten ‘met’.

 

Afijn, dat gaan we hem vergeven, want vanaf dat moment gebeurde Hét. Inderdaad, Het met een hoofdletter. Terwijl wij ons braaf en gelaten instelden op het consumeren van oersaaie informatie, gebeurde namelijk compleet het tegenovergestelde. Saaie informatie, hoe kwamen we daar nu bij? Deze mentor en tevens docent Economie van onze kinderen verleidde ons ter plekke juist tot het gretig opslurpen van zijn anekdotes, zijn persoonlijke bevindingen, zijn drijfveren om onze dochters en zonen te motiveren tot presteren. Maar verwonderde ons allen bovenal met zijn ‘out of the box’-denken, zijn bijzonder persoonlijke en alternatieve aanpak.

 

Dit is geen doorsnee docent die hier voor de klas staat, dit is een onderwijsbeest in hart en nieren. Maar dan anders! Eentje die er revolutionaire gedachten op na houdt, iemand die bereid is tot experimenteren, tot het adopteren van nieuwe revolutionaire lesmethoden. Iemand die niet te beroerd lijkt om na schooltijd onze kinderen ‘gewoon’ even bij te spijkeren in plaats van die tijd officieel aan te merken als huiswerkbegeleiding.

 

Deze docent is een verademing, een frisse wind door deze zwoele ‘Indian summer’ ouderavond, eind september. Deze leerkracht doet me denken aan mijn eigen middelbare schooltijd waar we ons gelukkig mochten prijzen met een reeks zeer authentieke docenten waarbij het een belevenis was om van hen les te krijgen. Uren die zelfs nu nog in mijn geheugen staan gegrift. De momenten in mijn puberale leven die maakten dat de lessen geschiedenis, Frans en Engels eerder als ‘vermaeck’ dan als ‘leering’ konden worden aangemerkt. Gegeven door docenten die in staat waren een uitermate persoonlijke draai te geven aan de lesstof en lesmethode. Die er dus in slaagden om hun gevreesde vak tot een geliefd vak te maken. Sterker nog, Juweel’s tweede naam, Annabel-Lee, is notabene geïnspireerd op een gedicht van Edgar Alan Poe. Voorgedragen met wild zwaaiende armgebaren tijdens zijn roemrijke lessen door onze toenmalige docent Engels die zowel aan de klas van Arjan als aan die van mij les gaf.

 

Zulke docenten zijn ambassadeurs van de school. Uithangborden die de directie in het bijzonder moet koesteren. Zo’n docent is ook deze leraar Economie. Wat ben ik blij dat ik hier vanavond in de schoolbanken zat. Dat ik hiervan getuige mocht zijn. Dat deze inspirerende vent een heel eindexamenjaar lang de mentor van Juweel mag zijn.

 

Het boek dat hij aanhaalde in zijn betoog en dat hij onder andere aanmerkte als zijn meest actuele bron van inspiratie heb ik bij thuiskomst opgezocht op internet en meteen besteld. Ik verheug me op de volgende contactmomenten. Ik weet sinds gisteravond dat het fenomeen ouderavond ook zomaar van een oersaaie monoloog een interactief feestje kan worden! 🎉🎉🎉